ویکتوریا آزاد 2007.01.25 تقدیم به دشت پاسارگاد ، سد سیوند که هفته دیگر آبگیری میشود و تقدیم به بانو شکوه میرزادگی و همسرگرامیشان آقای اسماعیل نوری علا که با عشق و فغان بسیار امر خطیر مبارزه برای نجات آثار باستانی دشت پاسارگاد و جلوگیری از آبگیری سد سیوند را به نیکوئی راهبری فرمودند. بیشک این تلاش بی نظیر در تاریخ ایران ثبت خواهد شد.
آهای…. ای غاصب سد شکن ز خشم خدايان بابل ترا باک نيست؟ به کوروش، به کاوه، به بابک قسم به تنگ بلاغی، به دشت پاسارگاد قسم به کوه کلات و به خون سياوش قسم چو بر سد سيوند خسران زنی عذابی سخت بر جان خری تو را گر فزونی بگشته غرور بدان که غرورت به زيرت کشد، ابلهی چنان خواری و پستی و ذلت کشی که از سد سيوند ندامت کشی تو را هشدار باد ای سفيه که تاريخ ما را ميازار بيش از اين به ايران، همان مهد عشق آفرين چنان ظلم و جوری روا داشتيد که بار گناهانتان پاک نتوان مگر ببوسی مزار کوروش عدل آفرين بگويی ز کرده پشيمان شدی از آن جور و ظلمت هراسان شدی به دروازه سد سيوند چون رو کنی پشيمان ز کرده سجودی کنی که تا آن غرورآفرين شاهراه تو را در پناهش همی جا دهد و از زجر جانکاه تو کاهد و حماسی ترين دشت ايران ما زچنگال توباز گیرد به ایرانیان وا نهد ! |