به مناسبت اولين سالگرد اعدام فرزندان عزيز آنها عبدالله و محمد فتحي
مینا احدی
کدام کلمه و کدام شعر ميتواند غم و درد عميق و جانکاه پدر و مادري را بيان کند٬ که عزيزترين کسان آنها به دست جلادان به قتل ميرسند. کدام اشک و آه ميتواند تسکيني بر دلهاي غمگين والديني باشد که در مقابل چشمان آنها و در روز روشن عزيزانشان را پاي چوبه دار ميبرند و در کمال وقاحت و سبعيت آنها را به قتل ميرسانند.
امروز ٬ اولين سالگرد اعدام محمد و عبدالله فتحي است. روزي سياه در تاريخ حکومت اسلامي ايران٬ و روزي مهم در تاريخ مبارزه عليه اعدام.
مادر دردمند اين دو جوان٬ مهوش علاسوندي٬ با حضور در زندان و بعد از اينکه لحظاتي توانست عزيزترين کسان خود را در آغوش گرفته و از آنها براي هميشه وداع کند٬ در مقابل در زندان٬ با صداي بلند به زندانبانان پاسخ داد که روزي بساط ظلم و بيداد و بساط خونريزي و جنايت آنها ويران خواهد شد. او به کساني که گريه ميکردند٬ گفت در مقابل جلادان گريه نکنيد٬ خشم و نفرت خود را عليه اين دستگاه جنايت ابراز کنيد!
مردم آزاده شاهين شهر و اصفهان و هر آن کسي که توانست خود را به مراسم تدفين اين دو جوان برساند٬ يک صحنه باشکوه از خشم و انزجار مردم عليه فاشيست هاي اسلامي را به نمايش گذاشتند که کاخ خامنه اي و جلادان ديگر را به لرزه در آورد. سرود زندگي ٬ سرود اعتراض و مبارزه٬ سرود نفرت از جانيان و حاکمين اسلامي در مسير راهپيمايي خوانده شد و صداي مادر محمد وعبدالله که با خشم و نفرت اعلام کرد که خامنه اي ديگر نميتواند به راحتي روز را به شب برساند و روزي همين مردم اين جلادان و در راس آنها خامنه اي و سران حکومت اسلامي را دستگير و محاکمه خواهند کرد٬ در گوشهاي جلادان طنين انداز شد.
اعدام وحشيانه ترين و بيرحمانه ترين رفتار با انسانها است. اعدام اسم تلطيف شده قتل سازمان يافته توسط دولتها و جلادان حکومتي است. اين حکومت با اعدام هزاران نفر٬ تقريبا همه مردم ايران را داغدار کرده و همه مردم ايران يا يکي از افراد خانواده خود را و يا دوست و آشنايي را مي شناسند که به دست اين جلادان به قتل رسيده است.
براي حکومتي که از روز اول٬ وصله ناجور به تن جامعه بوده و بتدريج در مقابل خود نسلي جوان را ديد که هيچ نقطه اي و هيچ قسمتي از اين حکومت را با قوانين و مذهب و مقررات و فرهنگ و رنگ و بويش را قبول ندارد٬ اعدام يک وسيله مهم نجات حکومت و يک ستون اصلي اتکا براي اين حکومت بود.
محمد و عبدالله نسل جواني بودند که چشم خود را باز کرده و اين حکومت و اين بساط چاپيدن و ظلم لمپن هاي اسلامي را ديده بودند و از آنها ترسي نداشتند. آنها از زندگي همه آنرا ميخواستند و در مقابل خود دينازورها و فسيلي هاي کثافت و فاسدي را مي ديدند که با شمشير خدا و اسلام و پيغمبر٬ هر آنچه نشاني از دوستي ومودت و زندگي و عشق و شادي بود٬ را نشانه رفته بودند.
عصيان و اعتراض اين نسل٬ حکومت اسلامي را هنوز که در قدرت هست٬ به زانو در آورده و آنها را عاجز و مستاصل کرده ٬ و دور نيست روزي که نسل جوان در ايران٬ با طغيان و اعتراض خود حکومت جنايت و وقاحت اسلامي را سرنگون کرده و ياد همه جانباختگان و اعدام شدگان را براي هميشه گرامي خواهد داشت.
در اولين سالگرد اعدام محمد و عبدالله به بيژن و مهوش عزيز براي استقامت و پايداري و دفاع سرسختانه آنها از آزادي و عدالت اجتماعي و مبارزه سرسختانه آنها عليه حکومت اسلامي ايران درود ميفرستم و دست آنها را مي فشارم.
زنده باد ياد عزيز محمد و عبدالله فتحي
مرگ بر جمهوري اسلامي
مينا احدي
کلن – ۱۷ ماه مه ۲۰۱۲
|
