کارزار جهانی برای حمایت از جان زندانیان سیاسی در ایران یک وظیفه ملی است
یک پیشنهاد به سازمانها و احزاب و تشکلهای ایرانی طرفدار حقوق بشر
ویکتوریا آزاد
ای مرغ گرفتار بمانی و ببينی، آن روز همايون که به عالم قفسی نيست.
تایید خبر اعدام حجت زمانی زنگ خطری را درباره افزایش احکام اعدام به صدا در می آورد.
فشار بر زندانیان سیاسی در زندان رجایی شهر، اوین وقزل حصار وگوهردشت کرج، و تمامی زندانهای استانهای کردستان ، خوزستان ، بندرعباس و ....بسیار افزایش پیدا کرده. ارتباطات اینها را تقریبا قطع کرده اند و در یک حالت قرنطینه خبری بسر می برند. شیوع بیماری ویروسی در داخل زندان رجایی شهر دوستان ما را آزار می دهد. اکثر زندانیان بشدت بیمارند و محتاج دارو و درمان ، مسئولين زندان به آنها اجازه معالجه نمیدهند. حتی با مرخصي استعلاجي آنها موافقت نميشود. زندانیان به اشکال وحشیانه ای شکنجه میشوند ، زنان بکرات دیده شده که مورد تجاوز جنسی شکنجه گران قرار میگیرند. روند برخورد های خشن وغیر قانونی با زندانیان سیاسی در حال افزایش است. رژیم با افزایش جو رعب و وحشت درپی شکستن روحیه مقاومت و پایداری این مداقعان بحق آزادی ، دموکراسی و حقوق بشر است.
زندانيان سیاسی را با اشرار خطرناك و قاچاقچيان مسلح ادغام میکنند ،اين زندانيان را در كنار زندانياني كه داراي بيماري هاي مسري مانند هپاتيت و سل و غيره هستند، قرار میدهند. وضع بد تغذیه، عدم امکان و دسترسی به هواخوری، برخوردهای فیزیکی و روزانه با زندانی ، توهین و افترا و هتک حرمت ، ضرب و شتم و شکنجه، اعدام ، همه و همه حاکی ازنقض صریح حقوق زندانیان بعنوان نوع بشر و زندانی در ایران امروز ما دارد. حتی در اینجا باید گفت که زندانیان عادی نیز مورد بیرحمی و ظلم فراوانند ، صدای آنها نیز بکسی نمیرسد.
اتهامات و احکام صادره از دادگا ه ها بی پایه و نشر اکا ذیب است.
به خانه خانواده های زندانیان هجوم میبرند به حرم خصوصی آنها بياحترامي و اهانت ميكنند ، فحش میدهند. تمام خانه را به هم ميريزند تك تك كتابها را ميگردند . شخصيترين و خصوصيترين لوازم آنها را زير و رو ميكنند و مصادره میکنند، دست معصومه شفیعی را به تختخواب دستبند میزنند كه او نتواند مانع تفتيش آنها شود. تهاجم به حریم خانواده و نوامیس کارگران اعتصابی ، گروگان گیری زنان و کودکان کارگران مبارز نیز جلو ه هائی از این ادعا بود.
با فعالانفراي غير قاني و فرهنگيروانوني با فعاگي
آیا تنها محکوم کردن این اقدامات ظالمانه و ضد بشری حکومت اسلامی با مبارزین محبوس ما در شکل صدور یک اطلاعیه و یا یک خبر و یا یک گزارش کافی است ؟
آیا وقت آن نرسیده که تمامی گروه ها ، سازمانها و احزاب ایرانی حداقل حول محور آزادی زندانیان سیاسی و حمایت از جان آنان ، گرد هم آیند و با تشکیل ائتلاف برای آزادی زندانیان سیاسی کارزاری بین المللی را سازمان دهند. آیا تلاش متحد و متمرکز برای دفاع از حقوق زندانیان ثمربخش تر نیست ؟
آیا ایجاد یک همبستگی ملی بمنظور تحت فشار قراردادن دستگاه قضائی کشور و حکومت جبار اسلامی کارسازتر از این تلاشهای پراکنده نیست. از اینرو پیشنهاد میکنم :
کمیته ای بین المللی تشکیل گردد بمنظور حمایت از حقوق زندانیان سیاسی ایرانی و تلاش برای آزادی آ نان .اعضای این کمیته متشکل باشند از نمایندگان کلیه جریانات سیاسی ایرانی متعلق به هر تفکری اما طرفدار دموکراسی و احقاق حقوق بشر در ایران . از هر جریان 2 نماینده حضور داشته باشد. وظایف این کمیته را نمیخواهم فرموله کنم چرا که این وظیفه اعضای تشکیل دهنده این کمیته است که اهداف و وظایف خود را تعریف کنند ،
اما بعنوان پیشنهاد دهنده هدف از تشکیل چنین تشکلی را همانا جلب حمایت قاطع افکارودول جهانی در اشکال گوناگون در حمایت از زندانیان تعریف میکنم.
وظایف این تشکل عبارتند از:
تنظیم شکایت نامه های دسته جمعی *
اعلام روز جهانی همبستگی با زندانیان سیاسی ایرانی *
* تشدید فشارهای ملی وبین المللی به حاکمیت و دستگاه قضائی ایران جهت پاسخگوئی و پایان بخشیدن به ضرب و شتم وشکنجه زندانیان ، بهبود شرائط زیستی و بهداشتی آنان در مدت بازداشت و اقامت در زندان ، اطلاع رسانی به خانواد های دستگیر شدگان و امکان دیدار و مرخصی ، داشتن حق وکیل و داد گاه علنی
* تلاش منسجم و سراسری برای آزادی زندانیان سیاسی که گناهی جز ابراز عقیده خود ندارند.
چنانچه مایل به تشکیل چنین شبکه ای هستید و عضویت جریان سیاسی و یا حقوق بشری خاصی را نمایندگی میکنید و یا بعنوان یک شخصیت مستقل اما علاقمند با داشتن برخی امکانات از جمله تسلط به یک زبان خارجی ، علاقمند به ایجاد تماسهای بین المللی و توانائی پیگیری خو استه های این تشکل را دارید لطفا با ایمیل زیر تماس حاصل بفرمائید:
ویکتوریا آزاد
2006.02.28