ویکتوریا آزاد
2007.01.25
تقدیم به دشت پاسارگاد ، سد سیوند که هفته دیگر آبگیری میشود و تقدیم به بانو شکوه میرزادگی و همسرگرامیشان آقای اسماعیل نوری علا که با عشق و فغان بسیار امر خطیر مبارزه برای نجات آثار باستانی دشت پاسارگاد و جلوگیری از آبگیری سد سیوند را به نیکوئی راهبری فرمودند. بیشک این تلاش بی نظیر در تاریخ ایران ثبت خواهد شد.
آهای…. ای غاصب سد شکن
ز خشم خدايان بابل ترا باک نيست؟
به کوروش، به کاوه، به بابک قسم
به تنگ بلاغی، به دشت پاسارگاد قسم
به کوه کلات و به خون سياوش قسم
چو بر سد سيوند خسران زنی
عذابی سخت بر جان خری
تو را گر فزونی بگشته غرور
بدان که غرورت به زيرت کشد، ابلهی
چنان خواری و پستی و ذلت کشی
که از سد سيوند ندامت کشی
تو را هشدار باد ای سفيه
که تاريخ ما را ميازار بيش از اين
به ايران، همان مهد عشق آفرين
چنان ظلم و جوری روا داشتيد
که بار گناهانتان پاک نتوان مگر
ببوسی مزار کوروش عدل آفرين
بگويی ز کرده پشيمان شدی
از آن جور و ظلمت هراسان شدی
به دروازه سد سيوند چون رو کنی
پشيمان ز کرده سجودی کنی
که تا آن غرورآفرين شاهراه
تو را در پناهش همی جا دهد
و از زجر جانکاه تو کاهد و
حماسی ترين دشت ايران ما
زچنگال توباز گیرد به ایرانیان وا نهد !