جمعه ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۸۸
هم میهنان عزیزم،
اول مـاه مـه، روز جهانـی گرامیداشت کـار و کارگـری است، این روز یـادآور یک حقیقت روشن است که آسایش و رفــاه مردمــان نه تنهـا بــه سرمایـه و تکنولـوژی و مدیـریت که بـه کار نیـز بستگی دارد. متاسفانه در کشور ما نه با سرمایه برخورد درستی صورت می گیرد، نه با صنایع و مدیریت و نه با کار و کارگر.
ثروت های ملی ما بجای آنکه درست سرمایه گذاری شده و مورد بهره برداری قـرار بگیرد، به هدر داده می شود. صنایع ملی در وضع اسف آوری قرار دارند و روزی نیست که خبر تعطیل و ورشکستگی یک یا چنـد موسسه صنعتـی مهم کشور در اخبــار نیـاید. بجـای مدیریت درست که دانش فنی و تخصصی همراه بـا وجـدان ملی اساس آنست، مافیـای قدرت حاکم جـانشین آن شده است.
از اینرو جای شگفتی نیست که فقـر، بیکاری و گرانـی عمومیت یافتـه و بویـژه دامنگیر جامعۀ کارگــری گشتـــه است. کارگــران به فـردای خود امیــدی ندارنــد، در مضیقۀ شدیــد مسکن بسر می برند. تــورم و گرانی قــوۀ خریــد آنها را بشدت کاهش میدهــد، فرزندان آنها بـه علت هزینۀ سنگین تحصیلی از تحصیل محرومند. عدم مراعات حقوق بازنشستگی، بیکاری و از کارافتادگی مزید بر علل دیگر، کارگران را به یکی از محروم ترین اقشار کشور مبدل ساخته است.
تردیـدی نیست کـه مسئــول این نــابسامــانــی هـا و حق کشــی ها، رژیــم ولایـت فقیــه است که دیکتاتــوری مذهبــی را بر کلیــۀ آحــاد ملت حاکــم کــرده است، در چنیــن شـرایطــی اهمیت کار اتحادیه هــای کارگری در دفاع از حقـوق کارگــران از هر زمان برجسته تـر و نقش کارگران در پیوستن به سندیکاهای کارگران سرنوشت ساز خواهد بود.
من ضمن باور به ارزش کار، روز اول مـاه مه را به همـۀ کارگــران عزیـز شادباش می گویم و اعتقاد دارم که همبستگی شما در سراسـر کشور عــامل اصلی پیـروزی و احقـاق حق کارگــران خواهد بود.
خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی
