خشایار رخسانی
با آنکه بر پایه-یِ ماده-ی 27 قانون اساسی حکومت اسلامی در ایران، برگُزاری گردهمایی هایِ شهروندان با نگاهداشتِ آیین هایِ اسلامی آزاد است و نیازی به پروانه ندارد، حکومت اسلامی بر پایه-ی خوی دیرنه اش که همیشه تفسیر ِابزاری از قانون بوده است، از دادن ِاین امکان به شهروندانش پَرهیز میکُند. اکنون که دولت کودتا با بیرحمی های بیمانند و کشتار ِشهروندان از راهپیمایی هایِ آرام شهروندان پیشگیری میکند تا آنها نتوانند در یک جوّ ِشهرینگی و مدنی به کلاهبرداری در گُزیدمان و دست درازی به حقوق شان اعتراض کُنند، بهترین راه برای ادامه مبارزه دست یازیدن به ابزار ِتوانمندِ اعتصاب های سراسری و دست از کار کشیدن هایِ همگانی میباشد؛ به ویژه اگر کارکُنان شرکتِ نفت به این اعتصاب ها به پیوندند؛ با آسیبی که به درآمدهایِ نفتی دولت کودتا وارد خواهد آمد، یگانه بندنافِ این دولتِ زورسِتان به دولارهای نفتی خشک خواهد شد، امکانی که به هَستی آن در دَرازایِ چند روز پایان خواهد داد.
یکی دیگر از کارآمدترین شگردها برای ناکام کردن برنامه هایِ این دولتِ زُورستان این است که از هواداران خود درخاست کنید تا سپُرده های بانکی و پس اندازهای خود را از همه-ی بانک هایِ کشور بیرون بکشند، تا با زمین گیر شدن ِ اقتصاد کشور، دولت کودتا در پرداخت کارمزدِ چماقداران و نیروهای سرکوبگرش ناتوان شود.
آزادیخواهان باید از همه توان و امکانات خود در ناکام کردن این کودتا بهره ببرند، زیرا دولت کودتا همکنون، همانند یک جانور دَرَنده-ی زخم خورده میباشد که هرگونه دِژخویی و بیرحمی از آن انتظار میرود؛ که اگر بر اوضاع چیره شود، دست به آنچنان کُشتاری بِزَند که چنگیزخان به حال مردم ایران به گرید.
آقای میرحسین موسوی تا دیر نشده است و مردم همچنان در میدان مبارزه ایستادگی میکنند و امید خود را به پیروزی و در دست یافتن به آزادی و دمکراسی از دست نداده اند، بجای درخواست کردن از آنها به هوا کردن بادکُنک، آنها را به اعتصاب هایِ سراسری فرابخوانید. انجام کاری که امروز میتواند پیروزی مردم ایران را پایندان و تضمین کند، شاید که فردا دیگر کاربُردی نداشته باشد. فراموش نکُنید که در این جهان، شما پَناهگاهی اُستوارتر از باور مردم به شما و آغوش گرم آنها پیدا نخواهید کرد. پیروزی مردم ایران پیروزی شماست؛ در انجام کاری که امروز باید انجام دهید هیچ تردیدی نکنید که فردا دیر است.
زنده باد آزادی
پاینده ایران
خشایار رُخسانی
جمعه، 2009/06/26
